招待<i></i>结束<i></i><i></i><i></i><i></i>聚<i></i>休息室<i></i>，<i></i><i></i>每次表演<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>“反省<i></i>”，<i></i>员<i></i>坐<i></i><i></i><i></i>讨论<i></i>哪<i></i><i></i>表演<i></i>够<i></i>，准备<i></i><i></i>够充足等等。
工<i></i>员坐<i></i>边<i></i><i></i><i></i>听<i></i><i></i>员<i></i><i></i>讨论，<i></i><i></i>点点头，<i></i><i></i>再补充<i></i><i></i>专业<i></i>部分。平假名<i></i><i></i>员<i></i><i></i><i></i>听<i></i>认真，<i></i><i></i><i></i>员<i></i>掏<i></i><i></i>笔记本<i></i>记<i></i>笔记。
等<i></i>“反省<i></i>”结束<i></i><i></i><i></i>半<i></i><i></i><i></i><i></i>休息<i></i>间，<i></i><i></i><i></i>员<i></i><i></i>放松<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>员瘫<i></i>椅<i></i><i></i>，<i></i><i></i>安静<i></i>趴<i></i>桌<i></i>休息，<i></i><i></i><i></i>精力旺盛<i></i><i></i>员<i></i><i></i>打闹<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>点累<i></i><i></i><i></i>。
……
“久<i></i>酱等<i></i><i></i><i></i><i></i>吃饭<i></i>？”
<i></i><i></i>铃木光<i></i><i></i>休息室<i></i>向佐佐木久<i></i>问<i></i>。
“嗯…今<i></i><i></i>办法<i></i><i></i><i></i>光酱，抱歉啊，<i></i><i></i>点<i></i><i></i><i></i>办，<i></i><i></i>等<i></i><i></i><i></i>直接回<i></i><i></i>。”
佐佐木久<i></i>抱<i></i>歉<i></i><i></i>铃木光<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>…<i></i>吧…<i></i><i></i><i></i>办法<i></i>啊……。”
铃木光<i></i>回应<i></i>。
“<i></i><i></i>今<i></i>真<i></i><i></i>非常<i></i><i></i>呢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>粉丝<i></i>参加<i></i><i></i><i></i>招待<i></i>。”
“久<i></i>酱<i></i><i></i><i></i>啊，今<i></i>真<i></i><i></i><i></i>料<i></i>外呐…”
“等<i></i>，比<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>更担<i></i><i></i>校<i></i>月底考试…<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>进度<i></i>啊……”
“别担<i></i><i></i>优加酱，<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>帮忙补习<i></i>怎<i></i><i></i>？刚<i></i>久<i></i><i></i>井口<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“啊<i></i>…<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>习<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>找久<i></i>酱问<i></i>吧。”
“<i></i>？找<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>哦……简单<i></i>应该<i></i>问题<i></i>…”
“<i></i>觉<i></i><i></i>间<i></i>够<i></i>啊…歌曲、舞蹈<i></i>排练，<i></i><i></i><i></i>课…<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>四十八<i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i>……”影山优佳<i></i>脸苦恼<i></i>表<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“虽<i></i>光<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……”影山优佳欲言<i></i>止，止言<i></i>欲<i></i><i></i><i></i>铃木光<i></i><i></i><i></i>感觉十分<i></i>趣。
“<i></i><i></i>啦，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>表<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>忘忧红薯干，吃<i></i>忘忧红薯干<i></i>忘<i></i>烦恼吧！”
铃木光<i></i><i></i>背包<i></i>掏<i></i><i></i>包红薯干放<i></i>影山<i></i>，
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>哦，快尝尝味<i></i>怎<i></i><i></i>。”
“诶？真<i></i><i></i>？光<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>啊，真<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>呢…”影山<i></i>打<i></i><i></i>密封袋取<i></i>根红薯干<i></i><i></i>吃。
“嗯…<i></i>挺<i></i>吃<i></i>，红薯<i></i>味<i></i>很浓郁，比普通<i></i>红薯干<i></i>绵软…”
“<i></i><i></i>模仿<i></i>佐佐木<i></i>玲<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“哈哈，咪胖哪<i></i>光<i></i><i></i>表<i></i><i></i><i></i><i></i>啦。”
影山<i></i><i></i>坏话！<i></i>听<i></i><i></i>！”
休息室<i></i><i></i>佐佐木<i></i>玲耳听八方，直接向<i></i>铃木光<i></i>走<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，咪胖<i></i><i></i>定<i></i>听<i></i>，<i></i><i></i><i></i>问优加红薯干<i></i><i></i><i></i>吃！”
铃木光<i></i>赶紧否认<i></i>。
“<i></i><i></i>？<i></i>应该<i></i>听吧…嗯！红薯干？<i></i>次<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>！”
<i></i><i></i>直接向桌<i></i>放<i></i><i></i>红薯干伸<i></i><i></i><i></i>。
“嗯～<i></i><i></i>原<i></i><i></i>味<i></i>，<i></i>吃！”
佐佐木<i></i>玲嘴<i></i>嚼<i></i>红薯干<i></i>脸享受<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精选<i></i>红蜜红薯，<i></i><i></i>香、软、甜、糯，蒸熟<i></i><i></i>低温缓慢烘干，<i></i><i></i>再反复烘干<i></i>篜三次，<i></i>加<i></i><i></i>点蜂蜜，<i></i><i></i>做<i></i>纯<i></i><i></i><i></i>添加<i></i>绿色食品，<i></i><i></i>保存<i></i><i></i>很长<i></i>间。”
铃木光<i></i>骄傲<i></i>讲述<i></i><i></i>忘忧红薯干<i></i>制方法。
“<i></i>厉害啊！”
“<i></i>愧<i></i><i></i>！”
“忘忧红薯干？”
“真<i></i>挺<i></i>吃<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>甜，软糯<i></i>带<i></i><i></i>嚼劲，比超市卖<i></i><i></i>吃！”
<i></i>铃木光<i></i><i></i>话<i></i><i></i>候其<i></i><i></i>员<i></i><i></i><i></i><i></i>边<i></i>，听<i></i>铃木光<i></i><i></i>讲述<i></i>拿<i></i>根红薯干尝尝，<i></i><i></i>纷纷<i></i>言夸奖<i></i>。
“<i></i>，每次<i></i>烦恼<i></i><i></i>候<i></i><i></i>做<i></i><i></i>，<i></i><i></i>吃掉，<i></i><i></i><i></i>烦恼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>取名见它“忘忧红薯干”，怎<i></i><i></i>，<i></i>名字<i></i>听吧！”
铃木光<i></i><i></i>脸快<i></i>夸奖<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>厉害<i></i>厉害。”
“嗯嗯。”
“<i></i>真棒。”
“哈哈哈！”
<i></i><i></i>铃木光<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>员<i></i><i></i>约<i></i><i></i><i></i><i></i>始敷衍<i></i>铃木光<i></i>，嘴<i></i><i></i><i></i>夸奖<i></i>话，脸<i></i><i></i><i></i><i></i>副平淡<i></i><i></i><i></i>，场<i></i>十分<i></i>趣，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>佐佐木久<i></i><i></i>佐佐木<i></i>玲、井口真绪等<i></i><i></i><i></i><i></i>头。因<i></i>铃木光<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>非常话唠，<i></i>管什<i></i><i></i>候<i></i><i></i>精力十足<i></i><i></i><i></i>，仿佛根本<i></i><i></i>累，<i></i><i></i><i></i>认<i></i>“老<i></i><i></i>”佐佐木久<i></i><i></i>井口真绪<i></i><i></i>始“盐<i></i>应”<i></i>。
<i></i><i></i>久<i></i><i></i>始传播<i></i><i></i>全团，<i></i><i></i>其<i></i><i></i>员<i></i><i></i><i></i>铃木光<i></i>“<i></i><i></i>洋洋”<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i>“盐<i></i>应”，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>已经十分娴熟<i></i>。