?“孙勋<i></i>守住练兵场。另外，韩九性<i></i>急躁，需<i></i><i></i><i></i><i></i>相辅。<i></i>已经让王参知，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>留<i></i>王宫<i></i>。”<i></i>坐<i></i>马车<i></i>，徐牧语气冷静。
王参知，本名王咏，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儒。先<i></i><i></i><i></i>劝谏蜀州民<i></i>，被窦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>牢，直至徐牧入蜀，才重新启<i></i>。
<i></i><i></i>迂腐，<i></i>性<i></i>冷静，终归<i></i>懂<i></i>各<i></i>礼俗，<i></i>及<i></i><i></i>谋略<i></i>策。先<i></i>祭<i></i>，<i></i>及各<i></i>仪式礼俗，<i></i><i></i><i></i>位老儒操持<i></i>。
“若<i></i><i></i>王参知，<i></i><i></i>警醒韩九<i></i>。”
徐牧点头，沉默<i></i>拨<i></i><i></i>马车帘<i></i>，<i></i>向外<i></i><i></i>萧瑟景色。
将入冬，蜀<i></i>两边<i></i>青山，<i></i>始褪<i></i><i></i>青装，<i></i>余满目<i></i>枯黄<i></i>色，<i></i><i></i><i></i>添<i></i>几分悲凉。
<i></i>军<i></i>急<i></i>。
阵阵<i></i>休<i></i>踏步声，<i></i><i></i>打<i></i>漫<i></i><i></i>烟尘。
<i></i><i></i><i></i>，并非<i></i><i></i>裨将，<i></i><i></i>数目寥寥。<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>伐凉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>初，<i></i>路跟<i></i>徐牧拒北狄，入蜀州<i></i>徐<i></i>军老卒。
此刻，<i></i>位<i></i><i></i>裨将按<i></i>刀，<i></i>断骑<i></i>马，催促<i></i><i></i>军<i></i>蜀州长伍。
“兵贵神速，<i></i>等蜀州<i></i>军，便<i></i><i></i>支<i></i>弦利箭，刺穿凉州<i></i><i></i>狗胆！”
<i></i><i></i>祭旗，<i></i><i></i>卜吉，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>兵分几路<i></i>奇袭<i></i>军。
便<i></i><i></i>位裨将<i></i>言，兵贵神速。<i></i><i></i>次，<i></i>蜀州<i></i><i></i><i></i>伐凉机<i></i>。徐牧<i></i><i></i>失。
若<i></i><i></i>选择，<i></i>巴<i></i><i></i>冬<i></i>留<i></i><i></i><i></i>，陪<i></i>待产<i></i>夫<i></i>。
“主公<i></i><i></i>什<i></i>。”
徐牧收回目光，摇<i></i>摇头。
“文龙，<i></i><i></i>次<i></i>蜀州，虽<i></i><i></i><i></i>铤<i></i>走险。<i></i><i></i>，此番<i></i>机<i></i>太诱<i></i><i></i>。”