?长阳城，<i></i>姓侯府。
袁陶披<i></i><i></i>氅，沉默<i></i><i></i><i></i>风雪<i></i><i></i>夜色。
“顾鹰，眉县<i></i>战<i></i><i></i>何？”
“主<i></i>，半<i></i>攻城<i></i><i></i>，或<i></i>明<i></i>再攻。”
“<i></i>东<i></i>呢？”
“应<i></i><i></i>入城<i></i>。”
“顾鹰，什<i></i><i></i>候<i></i>。”
“主<i></i>，霜月<i></i>旬……”
袁陶沉默转<i></i>身，裹<i></i><i></i>氅往回走，<i></i>旁边<i></i>顾鹰，急忙提<i></i>炉，跟<i></i>入<i></i>屋。
……
风雪夜色，<i></i>夜呼啸<i></i><i></i>。直至<i></i><i></i>明，<i></i>眉县某<i></i><i></i><i></i>窖<i></i><i></i><i></i><i></i>，依<i></i><i></i>冷<i></i>森森。
“<i></i>东<i></i>，<i></i><i></i>夜<i></i><i></i>敢未睡，<i></i><i></i><i></i><i></i>父王交待<i></i><i></i><i></i>。”董文揉<i></i>揉眼，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>满嘴哀叹。
<i></i><i></i>叫<i></i>夜未睡，呼噜声<i></i>震破<i></i><i></i>。
“先吃<i></i>干粮。”徐牧凝声吐<i></i><i></i>句。二三<i></i>青龙营<i></i><i></i>汉，急忙取<i></i>干粮，每<i></i>分<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>阵阵<i></i>厮杀声，隐约间传入<i></i>耳朵。
“官军<i></i><i></i>攻城<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>官军，跟冻垮<i></i>老狗儿<i></i>般，<i></i><i></i>昨<i></i><i></i>狠<i></i><i></i>，早该破城<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>凉州护卫<i></i>话刚<i></i>完，蓦<i></i>间，<i></i>屋<i></i><i></i>外头，便听<i></i><i></i>声重重<i></i>砸<i></i><i></i>声，震<i></i>整间屋<i></i>仿若摇晃<i></i><i></i>。
“<i></i>、<i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i>，官军<i></i>崩石<i></i>！”
声音刚落，<i></i>王爷董文便立即抱住<i></i>头，吓<i></i>缩<i></i>角落<i></i>。
“<i></i><i></i>回，义军<i></i>守<i></i>住<i></i>。”
“咦？怎<i></i>崩石<i></i>停<i></i>，<i></i><i></i>才响二三回。”